Jaskra

Jaskra jest chorobą oczu, która może doprowadzić do całkowitej utraty wzroku. Jest chorobą wieloczynnikową. Wzrost poziomu ciśnienia wewnątrzgałkowego oraz przewlekłe niedokrwienie nerwu wzrokowego jest obecnie uważane za  jeden z głównych czynników jaskrowego uszkodzenia nerwu wzrokowego odpowiedzialnego za przekazywanie informacji wzrokowych do mózgu. Jeżeli jaskra zostanie odpowiednio wcześnie rozpoznana można skutecznie hamować jej rozwój.  Nie leczona jaskra prowadzi zawsze do  ślepoty!

Jaskrą bardziej zagrożone są osoby posiadające następujące czynniki ryzyka:
- rodzinne skłonności do jaskry
- cukrzyca,
- miażdżyca
- krótkowzroczność wysokiego stopnia

- nadciśnienie
- niedocisnienie
- objawy nisko skurczowe: zimne ręce i stopy
- częste bóle głowy - migreny
- długotrwały stres
- podeszły wiek
i wiele jeszcze innych czynników dało by się wymienić. Chorobę oczu - jaskrę może rozpoznać każdy lekarz okulista.

Leczenie może zapobiec lub ograniczyć utratę wzroku. Celem leczenia jest zahamowanie rozwoju jaskry. Jaskrę leczą/obserwują tylko lekarze okuliści. Najczęściej robią to

w Poradniach Jaskrowych (publicznych i prywatnych), które muszą dysponować specjalistycznym sprzętem. Jaskra jest chorobą na całe życie. Istotą i celem leczenia jaskry jest jej zatrzymanie, możliwie na jak najwcześniejszym etapie, zanim wystąpią duże ubytki

w polu widzenia, Ubytków tych nie da się już cofnąć, ale można próbować zahamować ich postęp. Jest kilka metod leczenia jaskry. Jako pierwszy etap stosuje się leczenie zachowawcze, za pomocą kropli wpuszczanych do oka, których zadaniem jest obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego i poprawa ukrwienia nerwu wzrokowego.
Leki muszą być stosowane zgodnie z zaleceniem lekarza. Nie wolno zaprzestać ich podawania nawet jeśli subiektywnie nie zauważa się efektów ich działania. Przerwanie leczenia może spowodować gwałtowny wzrost ciśnienia i poważne uszkodzenie wzroku

Jeśli to nie pomaga, a jaskra postępuje, można wykonać zabieg laserowy lub częściej chirurgiczny, który ma na celu udrożnienie drogi odpływu cieczy z oka. Takie zabiegi wykonuje się w znieczuleniu miejscowym.